Bij neuromusculaire aandoeningen (zoals het Guillain-Barré syndroom, multifocale motorische neuropathie (MMN) of chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie (CIDP)) is er schade aan de myelineschede van neuronen. De signaaloverdracht in het zenuwstelsel kan niet meer goed plaatsvinden.
Hierdoor ontstaat spierzwakte en bij sommige aandoeningen sensorisch verlies. Sommige neuromusculaire aandoeningen kunnen worden genezen, andere zijn chronisch.
Met het tijdig inzetten van de juiste behandeling kan het ziekteproces worden vertraagd of worden voorkomen dat er verdere schade optreedt.
Chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie (CIDP) is een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem zich richt tegen de isolerende laag van de zenuwen, genaamd myeline. De zenuwen worden aantast en dit leidt tot spierzwakte en gevoelsstoornissen in de armen en benen.
Artikel
Wanneer een patiënt met symptomen van CIDP door de huisarts wordt verwezen naar het ziekenhuis, is het de taak van de neuroloog om de diagnose te stellen. Om de diagnose met zekerheid vast te stellen, kan de neuroloog verschillende onderzoeken uitvoeren.
Artikel
Als behandelend arts of verpleegkundig specialist is het belangrijk om te erkennen dat de gevolgen van CIDP aanzienlijk kunnen zijn voor de patiënten. De onbekendheid met de ziekte en de onzekerheid over het verloop en herstel kunnen aanzienlijke stress veroorzaken.
Artikel
Er zijn drie manieren waarop CIDP behandeld kan worden: Corticosteroïden (tabletten) Immuunglobuline (IVIg, SCIg of fSCIg), en plasmaferese.
Artikel
