CIDP ziektelast
Chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie (CIDP) is een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem zich richt tegen de isolerende laag van de zenuwen, genaamd myeline.
De zenuwen worden aantast en dit leidt tot spierzwakte en gevoelsstoornissen in de armen en benen. Onbehandeld kunnen de symptomen verergeren, hoewel er soms ook spontane verbeteringen kunnen optreden. CIDP begint meestal met langzaam toenemende spierzwakte in armen en benen in combinatie met balansproblemen, tintelingen, een slapend gevoel en pijn in armen en benen. Daardoor gaat iemand moeilijker lopen en vermindert de handvaardigheid. CIDP kan ook pijn en vermoeidheid veroorzaken, en in sommige gevallen kan het leiden tot verzwakking van de gezichtsspieren. De ademhalingsspieren worden echter zelden aangetast.
Met een combinatie van ontstekingsremmende behandelingen en revalidatie (zoals fysiotherapie) is het mogelijk dat iemand op de lange termijn herstelt van CIDP, zij het met mogelijke restverschijnselen.
De acute vorm van CIDP (A-CIDP) vertoont aanvankelijk gelijkenissen met het Guillain-Barré Syndroom (GBS) doordat de symptomen in het begin snel verergeren. In tegenstelling tot GBS leidt CIDP echter nooit tot volledige verlamming. Als de symptomen na behandeling terugkeren, wordt vaak geconcludeerd dat er sprake is van een acuut verlopende CIDP (A-CIDP).
- Hoewel de ziekte op elke leeftijd kan voorkomen, komt deze vaker voor bij volwassenen dan bij kinderen.
- Naar schatting wordt jaarlijks bij ongeveer 50 personen de diagnose CIDP vastgesteld.
- In Nederland ontvangen enkele honderden mensen behandeling voor CIDP.
In het expertisecentrum CIDP werken artsen en onderzoekers aan een optimale diagnostiek, begeleiding en behandeling.
