Gebrek aan duidelijk bewijs dat de diagnostische richtlijnen ondersteunt, en het ontbreken van een goede risicostratificatie kan ertoe leiden dat patiënten met een hoog infectierisico gemist worden, waardoor ze niet direct worden behandeld.^{3,5,10,12,24,27,29,33,34,38-40,42}

Een vroegtijdige en precieze diagnose is belangrijk omdat het infectierisico het grootst is tijdens de eerste 3–6 maanden van de kankerbehandeling, waarna het blijft aanhouden^12,24,33,37

Bij hematologische kanker is er sprake van een gebrek aan bewijs en aan duidelijke, samenhangende richtlijnen met betrekking tot de diagnose SID en de IgRT-behandeling. Dit heeft tot gevolg dat de behandeling van patiënten soms wordt uitgesteld of ongeschikt is^{3,10,29,38–40}

Er bestaan momenteel geen richtlijnen voor risicostratificatie waarmee artsen patiënten kunnen herkennen die mogelijk baat hebben bij IgRT. Dit betekent dat er kansen worden gemist om patiënten een tijdige en passende behandeling aan te bieden^{3,10,29,33,38,39}

De richtlijnen díe er zijn, worden bij de specialismen en in verschillende regio’s op een inconsistente manier toegepast, wat kan leiden tot ernstigere en langere infecties, die gevolgen hebben voor de kankerbehandeling van patiënten^3,5,27,34,39