Hoe een moeder de diagnose van een zeldzame ziekte van haar zoon aangreep om anderen te helpen
Voor veel ouders van kinderen met een zeldzame ziekte staat hun leven op zijn kop.
Hoewel het leven een grote uitdaging is als er een zeldzame ziekte bij je is vastgesteld, kan het psychologisch, emotioneel en fysiek nog zwaarder zijn als je die diagnose niet hebt gekregen. Daarom blijft Takeda er samen met onze belangrijkste partners naar streven om de tijd tot diagnose voor mensen met een zeldzame ziekte te verkorten.
Het leven kan erg moeilijk zijn als je bent gediagnosticeerd met een zeldzame ziekte. Toch kan de last voor patiënten, hun verzorgers en zorgprofessionals nog zwaarder zijn in de periode waarin er naar die diagnose wordt gezocht.
We hebben bijvoorbeeld met een patiënt gesproken bij wie het meerdere jaren duurde voordat de diagnose van zijn zeldzame ziekte eindelijk bekend werd. Hoewel bij deze patiënt snel de zeldzame kankervorm chronische lymfatische leukemie (CLL) werd vastgesteld, kreeg hij na een paar jaar van behandeling pas echt problemen, toen er herhaalde infecties optraden als gevolg van zijn CLL. De patiënt maakte zich hierdoor continu zorgen over het ontstaan van een nieuwe infectie of ziekteperiode en vermeed daarom zaken als openbaar vervoer en vakanties. Na vijf moeilijke jaren waarin hij geen idee had van wat er in zijn lichaam gebeurde en waarom, of hoe zijn symptomen konden worden aangepakt, werd bij deze patiënt de diagnose van een afweerstoornis gesteld. Na de diagnose heeft de patiënt samen met zijn artsen gezocht naar een behandelplan dat voor hem werkte en kreeg hij het gevoel dat zijn leven weer wat normaler werd.
Hoewel deze patiënt uiteindelijk een diagnose kreeg, hebben niet alle patiënten die horen dat ze een zeldzame ziekte hebben dezelfde ervaring. In de VS duurt het gemiddeld zes jaar na het eerste optreden van symptomen tot een patiënt de juiste diagnose krijgt. Dit leidt vaak tot vertraging in de behandeling of zelfs tot niet-werkende behandelplannen als het zorgteam een andere aandoening vermoedt.1
Dergelijke patiënten, en ook hun zorgteams, vormen de reden waarom Takeda zich zo inzet voor de ontwikkeling van nieuwe beleidsoplossingen om hardnekkige barrières te slechten die bijdragen aan de langdurige cyclus van verkeerde of vertraagde diagnoses en behandelingen voor patiënten. De inspanningen zijn gericht op drie aandachtsgebieden:
Vanuit deze drie aandachtsgebieden bouwt Takeda structureel aan het sneller en correct diagnosticeren van patiënten met een zeldzame aandoening. Want leven met een zeldzame ziekte zonder dat je weet wat je hebt, is ondraaglijk.
Voor veel ouders van kinderen met een zeldzame ziekte staat hun leven op zijn kop.